بازگشت
سخنی با خدا
مولانا کبیر فرخاری مولانا کبیر فرخاری

جنوری 28 -2010ونکوور کانادا

 

 

خدا روز یکه  کیهان  آفریدی               عیان صد راز پنهان  آفریدی

صدف   را  گوهر شبتاب دادی             ز نیسان در غلطان  آفریدی

به طفل زاده   از مام    هنر ور            خورد  تا  شیرپستان  آفریدی

نهادی تاج عزت بر سر ما          خلف بر خویش انسان      آفریدی

رود آدم به قصر ماه و گردون     تو روشن چرخ و کیوان    آفریدی

کنم تا نرم ، سخت افزار خوردن          دهان را پر زدندان   آفریدی

بدانندت      خدای         لایزالی           بسنگ صخره  ایمان  آفریدی

بگویم هر چه داری در توانت             جهان را زیر فرمان     آفریدی

گهی جنبد زمین چون موج بیتاب           در آن  جنبنده  قربان آفریدی

به مرگم صبح پیری شد نشانه              به گل چاک گریبان   آفریدی

از این قدرت به قانون عدالت                چرا مردم نه یکسان   آفریدی

به کس دادی تو صد الوان نعمت            کسانی سینه بریان  آفریدی

یکی بردی به کنج و قعر زندان          به دیگر قصرو ایوان آفریدی

ندارد امتیاز هر  دو  در  آغاز             زمادر هر دو یکسان   آفریدی

به دونان از غریبان چشم پوشی             رۀ  لطفت  بدو نان    آفریدی

خدایا زین معما پرده       بردار                ز  چه  آخند   نادان   آفریدی

بدست طالبان کوته      اندیش                یتیمان    بی  لب  نان  آفریدی

نه بستی دست وپا زین دیو وحشی           دو چشم بیوه گریان  آفریدی

کنم وا  تا  گره  از بند   تنبان               به ره افریط و شیطان  آفریدی

به زلفان سیه دوزم نگاها                    به شاخی مار پیچان  آفریدی

به مشکل میرود دل در رۀ راست         به پایش سنگ عصیان  آفریدی

چرا دادی به کرزی ملک ما را        که گرگ گشنه چوپان      آفریدی

بگوید حرف حق فرخاری بر تو

گنه   کارت   مسلمان     آفریدی


January 30th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان